Domingo Mantilla González

Factor de ferrocarril de 33 anos, que aparece en Nomes e Voces como natural de Ribadavia. Morreu de encefalite tífica na prisión.

No libro Longa noite de pedra no Mosteiro de San Salvador. Represión e reclusión en Celanova (1936-1943), de Domingo Rodríguez Teijeiro, figura Domingo Mantilla González como natural de Rosende, con 35 años, e de oficio factor ferroviario. Faleceu o 26 de setembro de 1939 na prisión a consecuencia de encefalite tífica.

Esta referencia foi facilitada por J. A. Cardelle.

Antonio María Mantilla González

Labrego de 20 anos, foi xulgado por auxilio á rebelión, estando en prisión nos cárceres de Monforte e Lugo, entre o ano 1936 e 1940.

Fonte: aquí.

Antolín Mantilla González

Home de 20 anos, consta en Nomes e Voces como veciño de Monforte condenado a 15 anos de prisión por “auxilio á rebelión”.

Non obstante, cos datos que atopou José Antonio Cardelle, podemos identificar a Antolín coma un dos irmáns Mantilla González perseguidos polo Franquismo, todos da parroquia de Rosende.

“De 20 años, soltero, labrador, hijo de José y Ramona, natural y vecino de Rosende (Sober). Según el Libro Registro de Expedientes de Responsabilidades Políticas del Juzgado de Monforte de Lemos, se le incoó la pieza separada de responsabilidad número 6/42 el 10 de noviembre de 1942; figuraba con el número 727 del Juzgado Especial de lo Civil de Coruña. No constan más datos.”

Manuel Mantilla González, mestre

Do PSOE, Manuel Mantilla González, mestre de 26 anos, de Rosende, foi xulgado por rebelión militar “co resultado de sobresemento provisional e a disposición da autoridade gobernativa”. [Nomes e Voces].

Estivo preso nos cárceres de Lugo e Monforte entre o 14 de agosto de 1936 e o 26 de marzo de 1937. [Ficha: Vítimas de Lugo]

José Benito Mantilla González, paseado

Un dos asasinatos que máis impactou na memoria das xentes de Sober foi o de José Benito Mantilla González, de Rosende, un dos concelleiros da corporación municipal de 1936 (concelleiro de elección gubernativa Frente Popular – Izquierda Republicana).

A súa morte está perfectamente documentada. Foi rexistrada o 11 de setembro de 1936 (ver), con 63 anos.

“Xulgado e declarado en rebeldía. Rexistrado morto en Monforte de Lemos a causa de parálise bulbar. Lugar de aparición do cadáver: km. 4 da estrada de Escairón. Apareceu ás primeiras horas da mañá.” [Nomes e Voces].

A memoria oral conta que antes de asasinalo lle arincaron todas as unllas das mans, feito que non está corroborado.