Severino Rodríguez Soto, morto en Láncara pola Garda Civil

Zapateiro de 23 anos, natural de Doade,  é unha das persoas que participou na expedición armada que saíu para Lugo para defender a capital dos golpistas o 19 de xullo de 1936.

Foi morto por disparo da Garda Civil cando regresaba co resto de expedicionarios de Lugo, o 20 de xullo, logo de ser declarado o Estado de Guerra na Provincia. A morte produciuse ao pasar polo cuartel da Pobra de San Xillao, Láncara, onde a Garda Civil interceptou a expedición.

A súa defunción foi inscrita no Rexistro Civil de Sarria, con data de 21 de agosto de 1936, un mes despois de sucedida (20 de xullo de 1936).

Está enterrado no cemiterio de Sarria.

– Fontes:

– Información de J. A. Cardelle.

– Memoria histórica Lugo.

Secundino Díaz Pérez, condena por insulto a forza armada

Labrego de Doade pertencente á UGT, da “Asociación de Trabajadores de la Tierra”.

Doade foi un núcleo de activismo agrario nos anos 30.

Xulgado por rebelión co resultado de sobreseemento provisional.

Posteriormente, o 23 de agosto de 1940 foi detido pola Garda Civil e sometido a Consello de Guerra por insulto a forza armada, sendo condenado a 6 meses e 1 día en sentenza de data de 10 de marzo de 1942.

Fonte:

– Datos aportados por J. A. Cardelle.

– Ficha en Nomes e Voces: aquí.

Juan Armesto Álvarez, preso no Fuerte de San Cristóbal

Xornaleiro condenado a cadea perpetua por rebelión militar.

Estivo ingresado no Fuerte de San Cristóbal. Entre xullo e decembro de 1936 estivo no cárcere de Lugo. Natural de Doade.

Fora condenado en Consello de Guerra celebrado en Lugo en sentencia de data de 14 de setembro de 1936 a pena de 30 anos de reclusión perpetua. Ingresou no penal o 31 de decembro de 1936.

Reingresa con data do 1 de agosto de 1942, pois foi un dos fugados do Fuerte.

Fonte:

– Información facilitada por J. A. Cardelle.

Rosa Fernández Rodríguez

Labrega de 62 anos, de Vilachá (Doade), Rosa Fernández Rodríguez foi xulgada en Lugo por auxilio á rebelión co resultado de sobresemento provisional.

Cóntanos J. A. Cardelle que foi detida por auxilio aos fuxidos en varias ocasións entre o 9 de agosto de 1937 e o 19 de xullo de 1940 nos cárceres de Monforte e Lugo.

María Bustelo López

Labrega de 47 anos, de Vilachá (Doade), María Bustelo foi xulgada en Lugo por rebelión militar, co resultado de sobreseemento provisional.

[Nomes e Voces]

Doade é un núcleo de activismo agrario nos anos 30.

Eladio Marcos Rodríguez, mestre en Monforte, “Marcos da Abeleda”

Foi mestre represaliado pola súa ideoloxía progresista.

Naceu en 1908 en Doade, fillo de Antonio Marcos Díaz (de Doade) e Nicolasa Rodríguez García (de A Abeleda) [1], que casaran na Abeleda en agosto de 1907 [2]. Ao quedar orfo con tres meses, foi criado pola súa avoa materna (Emilia García) na Abeleda.

Grazas a un tío médico, emigrado a Cuba, que lle enviaba cartos para estudar, rematou bacharelato en Ourense con diploma de mérito.

Marchou a Madrid, onde traballou nun taller de decoración e asistiu á Escuela de Artes y Oficios durante tres meses.

Tras o servizo militar, que fixo en África, pasou un curso intensivo de Maxisterio e fíxose mestre, séndolle asignada a escola de Santa Tegra (Castro Caldelas).

Nas súas clases aplicaba unha ideoloxía progresista, que motivou que tras o golpe militar lle pechasen a escola e o destituíran.

Pola súa experiencia militar en Ceuta como sarxento, chamárono para facer de instructor de reclutas en Ourense, sendo logo destinado a Asturias, onde coñeceu a Fina Priedes, de 17 anos, unha moza que acababa de saír do cárcere e coa que casou rematada a guerra.

Eladio e Fina instalaron unha Academia de ensino xeral en Monforte, que foi pechada por orde gubernativa en 1948, exilándose a Buenos Aires, onde chegaron en 1949 [3].

Sendo mozo, tiña escrito poemas que lle foron publicados en “Vida Gallega”, “La Región” e “Faro de Vigo”. Tamén exerceu como pintor e debuxante, relizando exposicións en 1945. Cultivou predominantemente o retrato, sendo famosos o de Carré Aldao, do Centro Gallego, e o de García Ferreiro, do Centro Orensano.

Retornou a Galicia en 1975, instalándose en Ourense, e Fina pouco despois.

Consigue que o reincorporen no ensino, sendo destinado a Ribadavia e despois a Barbantes.

Xa xubilado, instalouse en Ourense.

Faleceu no seu domicilio en Ourense o 14 de xullo de 2000 [4].

Refª. Bibliográficas:

– NEIRA VILAS, Xosé (1994: páx. 295-302) Memoria da Emigración.

– VILANOVA RODRÍGUEZ, Alberto (1966, II: 1376) Los gallegos en la Argentina.

Refª.Fotográficas:

– Hai un debuxo de Eladio realizado por Xosé Neira Vilas en 1990 en Memoria da Emigración.

Notas:

[1] Registro Civil de Sober, sección 1ª, tomo 85, folio 413, en inscripción practicada por expediente de reconstitución nº 443/1968, por acuerdo de 8 de mayo de 1976. La inscripción original obraba en el mismo Registro, en su sección 1ª, tomo 29, folio 239, que hubo de ser reconstruido por un incendio que afectó a los libros del mismo.

[2] Mención en la inscripción de nacimiento citada, que hace referencia a la inscripción al tomo 7, pág. 18, folio 35, lógicamente del Registro Civil de A Teixeira.

[3] Bibliografía del exilio.

[4] Registro Civil de Ourense, sección 3ª, tomo 00185, página 353.

http://www.cervantesvirtual.com/bib/portal/exilio/exilio.pdf